முன்னுரை
ஒரு சிறிய கிராமத்தில் அர்ஜுன் என்ற இளைஞன் வாழ்ந்தான். அவனது குடும்பம் ஏழ்மையில் வாடியது. ஆனால், அவனுக்கு ஒரு கனவு இருந்தது—ஒரு சிறந்த வில்லாளராக மாறி, தனது கிராமத்திற்கு பெருமை சேர்க்க வேண்டும். ஆனால் விதி வேறு வழி வகுத்தது. ஒரு விபத்தில் அவனது கால்கள் செயலிழந்தன. மருத்துவர்கள் அவன் மீண்டும் நடக்கவே முடியாது என்றனர்.
ஆனால் அர்ஜுன் தோல்வியை ஏற்க மறுத்தான். அவனது உறுதி, முயற்சி, மற்றும் விடாமுயற்சியின் கதை பலருக்கு ஊக்கம் அளிக்கும்.
போராட்டத்தின் தொடக்கம்
நாற்காலியில் சிக்கிய அர்ஜுனை ஊளையிட்டனர். ஆனால் அவனது உள்ளத்தில் ஒரு தீப்பிழம்பு எரிந்தது. அவனது தாத்தா சொன்ன வார்த்தைகள் நினைவுக்கு வந்தன: “வீழ்ந்தவன் தோற்றவன் அல்ல, எழ மறுப்பவனே தோற்றவன்.”
அவன் தனது மேல் உடலை பயிற்சி செய்யத் தொடங்கினான். மரங்களில் கயிறுகளை கட்டி, தன்னை மேலே தூக்கினான். அவனது கைகளில் இரத்தம் கசிந்தது, தசைகள் வலித்தன, ஆனால் அவன் நிற்கவில்லை.
மாற்றத்தின் தருணம்
ஒரு நாள், ஒரு வில்லாளர் பயிற்சியாளர், அர்ஜுனின் உறுதியை கண்டு மகிழ்ந்து, அவனை பயிற்சியளிக்க ஒப்புக்கொண்டார். வில்லை மாற்றியமைத்து, அர்ஜுன் பயிற்சி பெற்றான்.
வெற்றி
பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, தேசிய வில் வித்தை போட்டி நடந்தது. எல்லா சவால்களையும் மீறி, அர்ஜுன் போட்டியிட்டான். அவனது அம்புகள் இலக்கை சரியாகத் தாக்கின. அவன் தங்கப் பதக்கம் வென்றான்.
பாடம்
அர்ஜுனின் கதை நமக்கு கற்பிக்கிறது—வரம்புகள் மனதில் மட்டுமே உள்ளன. முயற்சி இருந்தால், எதுவும் சாத்தியம்.