காவேரி நதியின் கரையில் தங்கம் பூசிய வெயிலில் பொலிந்த அந்த ஒரு காலை, தஞ்சாவூரின் புனித குளத்திற்கு அருகில் ஒரு இளம் இளவரசன் நின்றிருந்தான். அவர் தான் அருள்மொழி வர்மன் — சுந்தர சோழனின் மகன், வருங்காலத்தில் இராஜராஜ சோழன் என அழைக்கப்படப் போகும் வீர மன்னன்.
ஆனால், அவர் சிங்காசனத்தை அடைய முடியவில்லை; அந்தப் பாதை இன்னும் தொடங்கவில்லை.
ஒரு சாம்ராஜ்யம் குழப்பத்தில்
சுந்தர சோழனின் உடல் நலம் குறைந்து கொண்டிருந்தது. அரியணைக்கான உரிமை குறித்து பல்லக்குகளில் பேசப்படும் கதைகள், உரையாடல்கள் அனைத்தும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கொதித்துகொண்டிருந்தன. அவரது மூத்த மகன் ஆதித்த கரிகாலன் அதற்கான வாரிசாக இருந்தாலும், அரசவையின் சில பிரமுகர்கள் — குறிப்பாக பழுவேட்டரையர்கள் — வேறு யாரையும் முன்னிலைப்படுத்த விரும்பினர்.
அருள்மொழி வர்மன், இளம் வயதிலேயே அரசியல் சிக்கல்களில் ஈடுபடாமல், தெற்கே இலங்கையில் மற்றும் கேரளத்தின் கடுமையான காடுகளில் போர்களை நடத்தி, சாம்ராஜ்யத்திற்கு சேவை செய்து வந்தார். அரசிடம் அவருடைய உண்மை விசுவாசம், மற்றவர் அந்த உரிமையை நினைத்தும் பார்த்துவிட முடியாத ஒன்று.
ஒரு வீரனின் பயிற்சி
பழமை வாய்ந்த சேனாதிபதிகளிடம் பயிற்சி பெற்ற அருள்மொழி, யுத்த கலைகளை புத்திசாலித்தனமாக கற்றுக்கொண்டார். அவர் போர்க்களத்தில் தன்னையே முதலில் நின்று வழிநடத்தியதால், வீரர்களிடம் அவர் பெரும் மதிப்பைப் பெற்றார்.
சேர் நாட்டின் அடர்ந்த காடுகளில், கொசுக்களின் கடி மற்றும் எதிரியின் சூழ்ச்சிக்கிடையில் அவர் தன்னுடைய படைகளை உற்சாகத்துடன் வழிநடத்தினார். அவரது பணிவும், தனக்குக் கீழானோரை மதிப்பதிலும் அவரின் தனித்துவம் வெளிப்பட்டது.
அதிர்ச்சியூட்டும் நிகழ்வு
அந்த நிம்மதி நிலையான காலத்தில், திடீரென ஆதித்த கரிகாலன் கொலை செய்யப்பட்டார். சோழ சாம்ராஜ்யம் அதிர்ந்தது. பலர் மீது சந்தேகம் எழுந்தது — பாண்டிய சதியாளர்கள், பழுவேட்டரையர்கள், அல்லது… அருள்மொழி வர்மனே?
ஆனால், இளவரசன் தடுமாறவில்லை. தன் அண்ணனின் மரண செய்தியைக் கேட்டதும், அவர் கண்ணீருடன் தன் வெற்றி பயணத்திலிருந்து தஞ்சாவூருக்குத் திரும்பினார்.
உடல்நலம் குன்றிய சுந்தர சோழனுக்கு, அந்த மரணம் உயிரையே கிழித்தது. இப்போது, சிங்காசனத்துக்கான புதிய வாரிசை தேர்வு செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் எழுந்தது. மக்கள், அரசவைக் கவிஞர்கள், மற்றும் சேவகர் அனைவரும் அருள்மொழி வர்மனின் ஒழுக்கமும் வழிகாட்டும் திறனும் நோக்கினர்.
ஒரு புதிய யுகத்தின் தொடக்கம்
அரசியலால் அல்ல, கத்திக்கொண்டு அல்ல, மக்களின் ஆதரவால், அருள்மொழி வர்மன், இராஜராஜ சோழன் ஆக முடிசூட்டப்பட்டார்.
அவர் அரசனாக ஆனதும் சோழர்களின் பெருமையை உலகிற்கு அறிய வைத்தார். அவர் கட்டிய பிரகதீஸ்வரர் கோவிலின் மணி அந்த முறை முதல் தான் — இன்னும் முழங்கிக்கொண்டே இருக்கிறது.
ஆனால், இது ஒரு தொடக்கம் மட்டுமே…